In 1992 maakten wij onze eerste vluchten aan schermen waar ik vandaag de dag niet meer mee zou durven vliegen. De Maxi en de Brizard schermen waren rechthoekige schermen met heel weinig, maar wel heel grote instroom-openingen aan de voorzijde, en waar je bij de start verschrikkelijk veel input moest geven en veel lopen..!
Deze startmethode verschilt nogal met de rust waarmee we de huidige schermen laten opkomen bij de start en ik heb me dan ook door de jaren heen behoorlijk moeten aanpassen. Rond de eeuwwisseling waren er inmiddels ook al Nederlandse vliegscholen en wij zijn toen overgestapt naar Air Time Paragliding Sport: de professionele begeleiding en gezelligheid tijdens de vliegweken spraken ons het meeste aan.
In de loop der jaren hebben we op vele startplekken gestaan in een groot aantal Europese landen, maar toch het meest in Oostenrijk met Greifenburg als onbetwiste topper.
De Swing schermen waar we daarna vooral mee hebben gevlogen werden jaar in jaar uit beter op allerlei aspecten: glijgetal, stabiliteit in de lucht bij thermische omstandigheden, gemak bij het opzetten, etc. . Voor mij persoonlijk is de start toch veelal het moeilijkste gebleven en nu met de Swing Mito ervaar ik dat dit geen enkel probleem meer vormt! Wel zijn de vliegeigenschappen weer iets anders dan bij mijn laatste Arcus-6 en dat merk ik vooral bij het thermieken. Daar ga ik me dus in 2017 op concentreren…!
Rien Voormolen
