Op 22 mei was het, na wekenlang slecht weer, eindelijk mooi vliegweer in Zwitserland. Wallis zag er goed uit en daarom ben ik om half 10, met vele andere piloten, gestart vanaf de Riederalp in Wallis, Zwitserland.
De eerste thermiekbel is altijd even spannend. Werkt het al genoeg? Ben ik niet te vroeg gestart? Gelukkig werkte het direct en zat ik binnen 10 minuten 500 meter boven de start.
In het Goms werkte de thermiek zoals altijd ook heel erg goed. Meestal wordt er tot de Grimselpas gevlogen omdat zo rond 12 uur de “Grimselslang” actief wordt, een valwind die ontstaat door het “Alpine pumpen”.
Maar de condities zagen er zo goed uit dat ik besloot door te vliegen naar de Furka en daarna Andermatt. De passen werden op dat moment sneeuwvrij gemaakt, een mooi gezicht al die opspuitende sneeuw door de machines.
Mijn eerste punt van de driehoek in Andermatt gezet waarna ik terugvloog naar Riederalp.
Met de lichte oostenwind ging dit heel erg snel. Verder naar het westen het Rhône dal afgevlogen en slechts een paar keer hoeven te draaien.
Bij thermiek licht in de remmen zodat je langer in de stijgende lucht vliegt en daartussen 50% met speed gevlogen. Richting het tweede punt van de driehoek in het westen had ik een gemiddelde van tegen de 30km/h.
Dit zou wel eens mijn eerste 200km driehoek kunnen worden dacht ik. Blijven focussen zodat dit zou gaan lukken.
Op de terugweg ontwikkelden sommige wolken zich tot een paar regenbuien die bovenin nog sneeuw waren.
Daarom ben ik uitgeweken naar de zuidkant van de vallei waar ik een uurtje heb gewacht om daarna weer terug te keren naar de noordkant van de vallei toen de zon daar weer goed scheen.
Met de oostenwind waren de thermiekbellen die uit de westflanken kwamen aan de lijzijde maar dit was gelukkig goed te managen. Telkens maximale hoogte gemaakt, het was inmiddels 18 uur en de dag begon langzaamaan op te raken.
Tegen 19 uur kwam ik vrij laag terug bij de Riederfurka die nog vol in de zon stond. Wat was dat een gaaf moment, de laatste thermiekbellen uitdraaien. Boterzachte thermiek.
Ik kon mijn driehoek volledig sluiten. Met de ondergaande zon maakte ik een video en wat laatste foto’s. Een grote grijns op mijn gezicht. Wat een gave dag, wat een mooie herinnering!
Bekijk hier de vlucht op XContest.
