“Zonder lucht geen leven”, dat was de eindzin van het lied dat vrienden zongen op onze bruiloft …. En dat is nog steeds zo!
In 1980 leerde ik deltavliegen en was vanaf dat moment ‘hooked’ aan het vrije vliegen. Van 1984 tot 2002 stond bijna iedere vakantie in het teken van deltavliegwedstrijden, zowel nationaal als internationaal. Eind jaren tachtig zag je steeds vaker paragliders in de Alpen, en in 1994 heb ik in Hongkong een Engelse conversiecursus gevolgd om het Paragliden onder de knie te krijgen. Vanaf dat moment reisde mijn pent met me mee naar iedere plaats waar het mogelijk was om te vliegen. Paragliden geeft een waanzinnig gevoel van vrijheid; het enorme transportgemak (zeker in vergelijking met een Delta), het onwaarschijnlijk lekkere gevoel dat je hebt bij een mooie (overland)vlucht, (alle muizenissen blijven op de grond :-), en daarna het nagenieten, om nog maar niet te spreken van de mooie plekken die je ziet, zeker als je een ‘Hike and Fly’ tocht maakt.
Na 40 jaar heb ik mijn beroepsvliegerspet aan de wilgen gehangen, en ga ik zo vaak ik kan mee met Air Time om als hulpinstructeur te helpen cursisten veilig de lucht in te krijgen (en weer op de grond).
Tot in de lucht!
Aart
