Eigenlijk ben ik aan mijn 2e schermvlieg leven bezig. Rond 1992 was ik in de Vogezen aan het klimmen, terwijl er een scherm langs de rotsen aan het soaren was. Toen wist ik: Dat ga ik ook nog eens doen.
Een aantal jaren later was ik in de gelegenheid en ben naar Frankrijk gegaan om les te nemen. De 3 jaar erna heb ik elk jaar een week les genomen. Ook in Nederland ben ik voorzichtig begonnen met lieren. Door omstandigheden ben ik met het schermvliegen gestopt en een paar jaar gaan zweefvliegen.
Jaren later, het zal 2005 zijn geweest, bleef het schermvliegen kriebelen en ook mijn partner zag het wel zitten, dus samen een cursus geboekt bij Airtime. Het vliegvirus sloeg deze keer echter keihard toe, zowel bij mij als bij mijn partner. Zeker omdat we een hele gezellige club piloten leerde kennen, gingen we een aantal weken per jaar gezamenlijk op pad. Naast de uitdagingen van het vliegen, vind ik namelijk de sfeer en gezelligheid rondom het schermvliegen erg belangrijk en dat vind ik bij Airtime ook terug.
Elk jaar zet je weer een stapje erbij op je ervaringsladder van het schermvliegen. Een aantal jaren terug heb ik mijn tandemaantekening behaald en geniet ervan om met mensen mijn ervaring te delen. Gezien mijn achtergrond als docent lichamelijke opvoeding is de stap naar hulpinstructeur zijn eigenlijk logisch en ik hoop dat ik vele cursisten mag helpen te ervaren hoe mooi het vliegen is.
